در این پست، به بررسی کاهش سرمایه در شرکت‌های سهامی و شرایط آن می‌پردازیم.
کاهش سرمایه چیست؟
کاهش سرمایه به معنای کاهش سرمایه اسمی شرکت است که می‌تواند به دلایل مختلف انجام شود. کاهش سرمایه به دو نوع اجباری و اختیاری تقسیم می‌شود.
کاهش اجباری سرمایه
کاهش اجباری زمانی انجام می‌شود که حداقل نیمی از سرمایه شرکت از بین رفته باشد. برای این کار:
باید مجمع عمومی فوق‌العاده تشکیل شود.
شرکت باید حداقل سرمایه قانونی خود را حفظ کند:
برای شرکت‌های سهامی عام: حداقل ۵ میلیون ریال.
برای شرکت‌های سهامی خاص: حداقل ۱ میلیون ریال.
طرق کاهش اجباری سرمایه
کاهش مبلغ اسمی سهام
کاهش تعداد سهام
کاهش اختیاری سرمایه
در این نوع کاهش، حقوق سهامداران حفظ می‌شود و شرکت به دلایل مانند مازاد دارایی‌ها اقدام به کاهش سرمایه می‌کند.
حقوق طلبکاران در کاهش اختیاری سرمایه
برای جلوگیری از تضییع حقوق طلبکاران:
هیأت مدیره باید تصمیمات کاهش سرمایه را در روزنامه‌های رسمی منتشر کند.
طلبکاران می‌توانند اعتراض خود را در مدت ۲ ماه از تاریخ آگهی اعلام کنند.
عملی کردن کاهش سرمایه اختیاری
هیأت مدیره باید ۴۵ روز قبل از مجمع عمومی پیشنهاد کاهش سرمایه را تسلیم بازرس شرکت کند.
کاهش اختیاری سرمایه تنها از طریق کاهش بهای اسمی سهام به نسبت مساوی و بازپرداخت مبلغ کاهش یافته به صاحب سهم امکان‌پذیر است.
کاهش آشکار و نهانی سرمایه
کاهش آشکار سرمایه: با رعایت کامل مقررات قانونی و اطلاع‌رسانی به بستانکاران.
کاهش نهانی سرمایه: بدون اطلاع‌رسانی به بستانکاران و معمولاً در شرایطی خاص مانند خرید سهام توسط خود شرکت.
جمع‌بندی:
کاهش سرمایه در شرکت‌های سهامی، چه اجباری و چه اختیاری، باید با رعایت حقوق سهامداران و طلبکاران انجام شود. این فرآیند برای جلوگیری از مشکلات حقوقی ضروری است.
منتظر شنیدن نظرات و سوالات شما در این زمینه هستیم!
